Spinnenfobie

Hij is er hoor.... de robotspin! Hij ziet er toch wel echt uit, alleen een stuk groter....
's Ochtends moet hij aangezet worden en gaat hij bewegen. Het ziet er wel spectaculair uit, best indrukwekkend..... maar dat aanzetten is best spannend. Het is er erg donker en hij begint al te bewegen als je er nog langs moet lopen. Dat vind ik toch minder prettig. Gelukkig hoorde ik het van meerdere collega's dat zij dat ook vonden. En ik maar denken dat het aan mij lag....
Hier even een link naar de website.

Ik moet zeggen dat het me wel bevalt zo.... heerlijk ontspannen, zelfs als ik een grotere spin zie.
Het was lekker weer, alle deuren opengezet en aan de grote schoonmaak. Ik was 'lekker' aan het stofzuigen zie ik ineens een grote huisspin op z'n kop aan het plafond hangen.

Ik schrok niet eens. Ik dacht alleen... heé, ik wist niet dat huisspinnen ook op hun kop kunnen hangen.....
Daarna heb ik de spinnenvanger gepakt, een foto gemaakt en de spin naar buiten gebracht. Wel natuurlijk een stukje verder op.... ;-)

Ik had het gehoopt, maar wist het niet zeker. Vandaag heb ik mijn laatste spinnenfobie gesprek gehad. Tijdens het gesprek hebben we het gehad over hoe het verlopen was. Hoe ik alle stappen heb ondergaan... Achteraf, nu, denk ik, het ging eigenlijk best soepel, geen centje pijn, maar ik zal later toch nog een keer mijn blogjes nalezen, misschien dat ik er dan weer anders over denk.

Wat wel bevordelijk was, was mijn interesse in de natuur en dat ik spinnen toch ook wel weer interessant vond. Met dat in mijn achterhoofd heeft het de snelheid van het traject wel bevorderd. Ik vond ze wel vies, maar had toch ook wel weer bewondering voor ze.

Wat nu vooral belangrijk is, is dat ik nu niet terugval in mijn oude gewoontes. Ik moet blijven oefen zodat mijn gedachten een automatisme worden. Dat ik automatisch denk...oooh... het is maar een spin!

Toch ben ik er altijd wel mee bezig als ik weer een gesprek heb. Ik heb er zelfs over gedroomd.....
Ik droomde dat ik onder een bureau keek en dat daar een huisspin op een plint zat. Ik bukte, keek en dacht Oh een spin, maar het deed mij niet zoveel. Ik was erg ontspannen.
Toen ik wakker werd was het voor mij wel duiderlijk. Ik ben klaar met de gesprekken, ik hoef niet nog meer spinnenfobie gesprekken. Zoals ik me nu voel ben ik zeer tevreden! Nooit gedacht dat het zou werken......

De tijd gaat snel. Op dit moment zijn we zo druk met een dino tentoonstelling. Ik moet nog steeds een nieuwe afspraak maken met Dimence. Het komt er steeds niet van, maar moet het toch maar even doen....

Vandaag heb ik met Dimence gebeld. Ik vond het niet nodig om helemaal naar Zwolle te reizen voor een gesprek om mij even weer op weg te helpen. Dus ik had een telefonisch gesprek.

In dit gesprek gaf ik aan dat ik het lastig vond om te oefenen met de spinnen die in de tentoonstelling staan.
Ik zit op een krukje bij de spin en kijk erna. Ik voel op zich niks, maar ben wel bang dat hij opeens springt, want dan schrik ik. Ik mag best schrikken, maar wat doe ik dan.... Hoe moet het ook alweer? Wat ga ik tegen mezelf zeggen? Op deze vragen kreeg ik een antwoord.
Ik wist het eigenlijk ook wel, maar was het even vergeten. Zo zie ik maar dat wanneer je even niet oefent je het vergeet. Daarom is het goed om steeds een spin tegen te komen, alleen dat gebeurd niet altijd.

Als opdracht moet ik een papiertje maken met een paar steekwoorden erop. Een klein papiertje, niet groter dan een creditcard, die ik in mijn portemonnaie kan doen. En mocht ik dan even vergeten hoe het ook alweer zat, dan kan ik op het papiertje kijken. Een soort geheugensteuntje, zodat ik niet terugval in mijn oude gewoontes...

Tijdens de kerstvakantie (21 t/m 24 december 2010) hebben wij activiteiten voor de kinderen. In het atrium hangt een groot web met een dikke spin in het midden en de kinderen gaan het web vullen met lekkernijen voor de familie spin.
Er worden vlinders, spinnen en andere vliegende beestjes in elkaar geknutseld. Geheel in stijl met kerstspullen zoals kerstballen, glitterkettingen, engelenhaar en andere versieringen.

 Eet smakelijk familie Spin!

Van 28 t/m 31 december is het web met alle knutsels nog te bewonderen.

Zo.... dat is snel....dat had ik nog niet verwacht.....
Ik liep vanochtend in het donker door de tentoonstelling, zie ik opeens terrariumbakken staan.... Ik merk dat ik even de schrik krijg, maar al snel denk ik, hé fijn, ze zijn er.... eindelijk!
Wel grappig, want gisteren tijdens het gesprek hadden we het er nog over... Nou, dan kan ik mooi oefenen..

Ik was op weg naar een vergadering en had dus geen tijd om even te kijken wat er in de bakken zatten, maar ik dacht dat het vast huisspinnen, springspinnen en kruisspinnen waren.....dat dacht ik.... of hoopte ik misschien? Het is maar goed ook dat ik niet had gekeken, anders was ik me kapot geschrokken.....

Tijdens de vergadering werd er verteld dat de bakken gevuld waren met vogelspinnen.... phoe,... heb ik even geluk gehad dat ik geen tijd had om te kijken..... Ik zie me al staan, eens even kijken en zoeken naar de spinnen..... dicht met mijn neus bij de bak op zoek naar een kleine spin, zit er opeens een grote vogelspin voor mijn oog..... Als je dat niet verwacht, schrik je je volgens mij een hoedje.....

Het heeft even geduurd, maar ik heb weer een gesprek gehad.
Ik was eigenlijk al best tevreden met het resultaat, ik bedoel 2 huisspinnen vangen........ dat had ik nooit verwacht..... dussssss...... hoe lang moest ik nog doorgaan met die gesprekken...? Met deze gedachte en gevoel ging ik ook het gesprek in...

Tijdens het gesprek kwam naar voren dat het eigenlijk goed ging. Nou ja, eigenlijk..... dat woord mocht ik niet gebruiken, want het gaat gewoon goed met mijn fobie. Ik moet er alleen nog op vertrouwen.... in die fase zit ik nu, de consolidatie fase. Ik moet nu veel oefenen met echte spinnen, dat ik aan ze gewend raak, er vertrouwd mee raak dat ik niet bang hoef te zijn voor spinnen..... en dat komt wel goed....
Straks krijgen wij, ik denk eind januari, echte spinnen in de tentoonstelling. Dan kan ik elke dag goed oefenen door veel bij de spinnen te kijken en goed mijn gevoel rustig proberen te houden.

Wij hebben nu afgesproken dat ik, zodra de spinnen er zijn, ga oefenen en dat ik dan nog 3 tot 5 keer een gesprek heb om eventuele vragen of problemen te bespreken. En daarna.............. ben ik "genezen" hahahah......!!!!

Volgens mij heb ik nog niet eens verteld hoe ik de tentoonstelling ervaar.... dus dat kan ik nu wel even doen. De tentoonstelling staat nu bijna een maand in het museum en eigenlijk doet het me helemaal niks, positief bedoeld natuurlijk...

Bij het begin van de tentoonstelling ligt een groot kruisspinmodel. Hij is op schaal gemaakt en kinderen kunnen er mee knuffelen en op de foto. Hij is echt groot, maar wel erg mooi gemaakt en het belangrijkste..... ik zit er bij, raak hem aan en het doet me niks!

Sowieso loop ik door de tentoonstelling alsof het een uilententoonstelling is, het gaat gewoon goed. Zelfs in het donker..... Er zijn spinnen op sterk water, leuke filmpjes, computerspelletjes over camouflage, web bouwen en de bokshandschoentjes van een mannetjes spin....jajaja, ik ga natuurlijk niet allles verklappen, maar het is een leuke tentoonstelling. Ook voor mensen die niet van spinnen houden.....
Wat ik wel begin te missen zijn de echte spinnen, de levende spinnen... Dan kan ik pas goed oefenen... Ik hoop dat er ook een huisspin komt, dan kan ik voor zijn bakje zitten en kijken.

Ik hoorde een tijdje geleden van een collega dat ze met iemand stond te praten en dat er plots een spin op haar schouder viel. Toen ze me dat vertelde moest ik er niet aan denken dat dát mij zou kunnen overkomen. Volgens mij schrik je je helemaal kapot, maar ja..... hoe vaak zal je dat gebeuren...

Nou, dat heb ik weer... Ik zat achter mijn bureau toen ik een plof hoorde. In mijn ooghoek zag ik iets donkers op mijn bureau vallen. Je raad het al, anders zou ik het hier niet vertellen. Het was een spin! Hij was waarschijnlijk van een balk boven mij op mijn bureau gevallen. Owww bah!!! schreeuwde ik volgens mij...

Ik heb er even na gekeken, maar hij wilde weglopen. dus heb ik snel een leeg kopje op hem gezet. Ik had op het werk nog steeds geen spinnenvanger. Toen ik het kopje erop had gezet kon ik rustig op zoek naar een spinnenvanger. Deze hebben we tijdens de spinnententoonstelling in de museumwinkel te koop, dus die maar gebruikt. Helaas was het wel de korte versie, dus met een kort steeltje en handvat..
Het was weer een huisspin... Zo zie ik ze nooit en zo heb ik er twee gevangen.....

Toen ik het kopje weg haalde heb ik snel de spinnenvanger op de spin gezet. Ik zag dat hij helemaal in elkaar gekropen was en wilde hem bijna wegvegen, toen die snel weg wilde lopen.... Werd ik weer in de maling genomen! Eerst doen alsof je dood bent en dan snel weg proberen te lopen.... nou mooi niet, want gelukkig zat hij nog in de spinnenvanger...

Ik wilde hem buiten vrijlaten, maar dat mocht niet van mijn collega. Hij zou dan buiten dood gaan, dus na verschillende optie heb ik hem met toestemming in een warm kantoor ver van mijn katoor vrij gelaten. Hij had een lam pootje en was erg vermagerd. Ik denk niet dat hij nog lang zal leven, maar hij heeft in ieder geval een warm plekje.

Ik heb vandaag mijn eerst huisspin gevangen!
Ik liep thuis op de overloop toen ik iets zwarts op de muur zag zitten. Ik keek erna en toen bleek het om een huisspin te gaan. Ik bleef aardig kalm, maar heb wel naar mijn vriend geschreeuwd dat hij moest komen. Hij hoorde me niet, dus moest ik heel snel naar beneden rennen om mijn spinnenvanger en mijn vriend te halen....

Boven weer aangekomen zat de spin gelukkig nog op dezelfde plaats. Ik haalde diep adem om rustig te blijven. Ik wilde snel de spinnenvanger op de spin zetten toen mijn vriend hooowwww! riep.
Ik had de spinnenvanger vast met één hand als een zwaard. Dit moest ik eerst maar eens veranderen in twee handen en ik moest het langzaam en voorzichtig doen.

Ik wist dat een huisspin niet zo goed kan kijken en dat stelde me wel gerust, want als ik hem langzaam moest vangen, dan zou hij de spinnenvanger kunnen zien aankomen en snel wegrennen en dát was natuurlijk niet de bedoeling....

Voorzichtig en met tips van mijn vriend heb ik de spin gevangen. Eenmaal in de spinnenvanger hebben we hem nog goed bekeken. Hij bleef rustig zitten.
Maar ja, eigenlijk wilde ik hem wel bewaren voor de spinnententoonstelling, alleen zou dat betekenen dat hij nog een nachtje gevangen moest overnachten in mijn huis. Hmmmm... nou we kijken wel hoe lang ik dat volhoud. Ik had de spinnenvanger met spin in een doorzichtige bak gezet. Helaas paste de deksel niet, maar ik kon hem zo wel goed zien en volgens mij kan een huisspin niet goed tegen een gladde wand lopen,  dus ontsnappen zal moeilijk zijn.

Na boodschappen doen keek ik weer naar de spin en toen was hij helemaal inelkaar gekropen. Het leek alsof hij bijna dood was, dus heb ik hem toch maar bij de overburen in het gras gezet. Toen ik hem losliet liep hij gewoon weer. Hij had me gewoon in het ootje genomen...

Ik heb vandaag een spin weggehaald met mijn spinnenverwijderaar. Op zich is dat niet zo heel bijzonder, maar het was best een grote spin.

Het was geen huisspin, maar deze was wel de grootste die ik tot nu toe zelf heb weggehaald. En ik heb hem buiten weer vrij gelaten...... natuurlijk niet in mijn eigen tuin, want je weet maar nooit. Straks komt hij weer binnen, dus leuk bij het speeltuintje in de bosjes.. : )

Hier kan je meer lezen over de spinnenvanger.

Voor nu eerst maar flink oefenen...